सिराहको मिर्चैयासम्म तराई मधेशको हावा खादै कटारी लाग्ने बाटो तिर गाडी तेस्रे पछि पहाडको बास्ना अलि अलि आउन थाल्छ । कुलेखानी काठमाण्डौको बाटो सम्झउने कटारीबाट घुर्मीसम्मको खतरायुक्त यात्रामा शरिरलाई तराईको गर्मी र बेतिनीको चुचुरामा पुग्दा चिसो हावाले हान्दा सन्तुलनमा राख्न गाह्रो भएको थियो ।
किलोमा सुन्तला किनेर खानी बानी बसेका हामी मकवानपुरवासीलाई बेतिनीमा गोटामा सुन्तलाको व्यापार देख्दा अचम्म लागको थियो । त्यहाबाट दुई घण्टाको यात्रा पछि सुनकोशी नदीको किनारमा रहेको घुर्मी बजारमा व्यवसायीहरुको झुप्राझाप्री छिचोल्दै झुलुड्डे पुल तरेर ओखलढुड्डा जिल्ला छोईयो । उदयपुर जिल्लाको सिमाना पार गरी ओखलढुड्डा जिल्लामा टेक्दा सिलवरको कचौराबाट आएको गन्ध हाम्रो नाकमा ठोकिएको थियो । घुलाम्ये सडकको तिरमा भरीया तथा सवारी चालकहरुलाई लक्षित गरी राखिएको पसलको पहिलो प्राथमिक व्यापार स्थानीय मदिरा अनि अलि पैसा हुनेहरुको लागि ब्राण्डेड मदिरा र लोकल कुखुराको मासु थियो ।
ओखलुढड्डामा नै पहिलो पटक भित्रीएको फोर व्हिल टाटा सुमोलाई पनि तान्न गाह्रो हुने उकालो उरालो घुम्टी हरुलाई छिचोल्दै माने भञ्ज्याड्ड, क्यातुके, लुगलुगे, गोरुमारेजस्ता बाटाका बिचका सानातिना विजनेश सेन्टरहरुपार गर्दै रमाईलो डांडाबाट रामबजार हु“दै सिद्धिचरणको गाउ“ ओखलढुड्डा प्रवेश गरीएको थियो । युगकविको गा“उमा पहिलो पटक प्रवेश गर्न लागकोले होला देखिने र सुनिने कुरा सबै राम्रा हुन्छ भन्ने लागेको थियो ।
तर युगकविको गा“उले व्यहोरी रहेको समस्या सुन्दा त्यहा राम्रा कुराहरुलाई नराम्राकुराहरुले अतिक्रमण गरिसकेको जस्तो लाग्दथ्यो । सा“झ चार बजे काटिने विद्युतको लाईन भोलि बेलुका ११ बजे आ“उदा त्यहाको जनजीवन कस्तो हुन्छ हामी सहजै अनुमान लगाउन सक्छौ । सानो तिनो लोडसेडिड्डको अनुभव हामीलाई भएता पनि त्यो किड्डसाईजको लोडसेडिड्ड हाम्रोलागि अनि अनौठौ नै थियो ।
सञ्चारको विकासको क्रमसंगै तीनवटा एफ.एम रमाईलो सामुदयिक एफ.एम, आफ्नै सामुदायिक एफ.एम. र रेडियो ओखलढुंड्डाले आफ्नो प्रशारणलाई निरन्तरता दिएको भए पनि दैनिक पत्रिका हेर्नको लागि मौसमको अनुकुलता र जहाजको आगमनलाई पर्खिनु पर्ने वाध्यता पत्रकारीता क्षेत्रमा होमनाग दाहाल, पुरुषोत्तम दाहाल, पुष्पहरी क्याम्पाराई जस्ता परिचित हस्तिहरु उत्पादन गरी सकेका ओखलढुड्डाले व्यहोर्नु परिरहेको रहेछ ।
ईन्टरनेट र ईमेलबाट समाचार आदान प्रदान गर्न डायलअपबाट कनेक्ट नै नहुने र सिडिएमएको लाईनबाट पेज खोल्न ढिलो हुने समस्याबाट स्थानीय संचारर्मी मित्रहरु दिक्क भईसकोको भान भएको थियो । यी सव समस्याहरुका बरेमा कान्तिपुरका संवाददता कुम्भराज राई र एभिन्यूज टेलिभिजनका सम्वादाता दिपेन्द्र रुम्जालीले व्यक्त गरीरहदा उहा“ लगायत अन्य सम्वाददाताहरुले आफ्नो पेशा कसरी धानी रहेका छन जस्तो लागीरहेको थियो ।
हामीले देखेको र ओखलढुड्डाबासीको सबैको सामुहिक समस्या भनेको सनुकोशी नदीमा आधि बनेर छोडिएको पुल र त्यसको विकल्पमा संचालन गर्न लागिएको फेरी रहेछ । विगतमा संचालनमा भएको फेरी ठेकेदार र स्थानीय सरोकारवालाहरुको मिलिमतोमा थौरै रकममा टेण्डर खोलिएको र फेरी पार गर्न सवारी साधन र मानिसहरुसंग निकै महंगो भाडा दर अशुलिएको गुनासो आएकोले अहिले त्यसको विकल्पको रुपमा सरकारी रुपमा सडक विभाग आफैले फेरी संचालन गर्न लागेको रहेछ । स्थानीयवासीको रुपमा विगतमा फेरी चलाएर मनग्ये आय आर्जन गर्न खप्पिस भईसकेकाहरुले सरकारी फेरी चलाउन नदिने अड्डिी कसेका छन् भन्ने कुरा ओखलढुड्डाका हस्तीहरु एवम् सम्बन्धित सरोकारवालाहरुलाई राम्रैसंग बुझेका रहेछन । हालसम्म गुनासो नआएको हुनाले कारवाही गर्न नसकिने स्थानिय प्रशासनले कारण देखाउने गरेका स्थानीयवासीहरुको भनाईबाट बुझियो । चोरले चोरेर गुनासो आएपछि समाउने हो कि, चोरलाई चोर्न नदिने हो त्यो कुराचा“ही हाम्ले बुझन सकेनौ ।
तर जे भएपनि ओखलढुड्डाको भ्रमण पुरा गरेपछि सिद्धचरणको गाउ“ रोएको जस्तो लाग्यो । व्याकुल माईलाले खाएको पानीको मुल सकेको जस्तो लाग्यो, पुष्पहरी क्याम्पाराईले शव्दोच्चारण गर्न सिकेको आवाजहरु सुकेको जस्तो लाग्यो, होमनाथ दाहाल र पुरुषोत्तम दाहालले कलम चलाउन सिकेका हातहरु रोकिएको जस्तो लाग्यो सिद्धिचरणको ओखलढुंड्डा रोएको जस्तो लाग्योे लाग्यो ।
सुधिर भद्र
२०६७ मंसीर १२ गते
No comments:
Post a Comment